Η προπαγάνδα της φτήνιας. Που απευθύνεται σε ένα λαό που τον θεωρούν
επίσης φτηνιάρικο. Δεν έχουν σχεδιάσει ούτε καν μια πρωτότυπη ευφάνταστη
προπαγάνδα. Έχει επιλεχτεί η κλασική μέθοδος της δειλίας. Στημένοι όλοι
μπροστά στο λαό με ένα εθνικό έγκλημα φορτωμένο στις πλάτες τους, ούτε
μετάνοια, ούτε συγνώμη, ούτε καλόπιασμα, ούτε επιχειρήματα. Επίθεση.
Τυφλή, εμετική επίθεση και τρομοκρατία. Παρακάμπτοντας δειλά το μήνυμα
που έστειλε ο λαός στις κάλπες, ξεκατίνιασμα στα τηλεοπτικά παράθυρα ,
επίπεδο ριάλιτυ τελευταίας κατηγορίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ φοβάμαι πως δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος της παγίδας, Συμβουλή μου? Περιορίστε τις εμφανίσεις στα παράθυρα στο απολύτως απαραίτητο. Συμαζευτείτε και λάβετε υπόψη σας πως ένας ολόκληρος μηχανισμός δουλεύει με μοναδικό σκοπό να σας εξευτελίσει πριν την ώρα της κάλπης. Ούτε ένας δεν σκέφτεται να απολογηθεί για το τι έκανε, να προτείνει το πρόγραμμά του, να έρθει σε πολιτική αντιπαράθεση, να παρουσιάσει επιχειρήματα. Κι ούτε καν τους ενδιαφέρει αν είστε αριστεροί. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που τους νοιάζει. Φοβούνται μην δώσετε την ευκαιρία στο κόσμο να αντιληφθεί πως μπορεί να πει όχι στο μνημόνιο εδώ και τώρα κι ανακαλύψει στη συνέχεια πως ούτε η δευτέρα παρουσία έγινε ούτε καταντήσαμε αφρικανικό κράτος. Φοβούνται κάποιο που εδώ και τώρα θέλει να φέρει τα πράγματα στο όριο, όχι γιατί θα καταστραφεί η πατρίδα αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Το ότι δεν θα καταστραφεί και τότε τι θα συμβεί με όλους όσους έλεγαν ψέμματα/ Ποιος θα είναι ο αποδέκτης της απίστευτης οργής που θα ξεσπάσει?
Στη δική σας περίπτωση καθοδηγούν το σκηνικό στο να επαναφέρουν αριστεοφοβίες. Να βγάλουν από το σεντούκι τις ψυχροπολεμικές. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Χότζα, θα χάσει ο κόσμος τα λεφτάκα του, θα σας πάρουν τα σπίτια, μόνο το κονσερβοκούτι δεν έχει βγει στη μέση. Δεν έχει σημασία αν δεν έχετε καμιά σχέση με αυτό που ο "φιλήσυχος λαουτζικος" της μεταεμφυλαικής Ελλάδας φοβόταν. Εσείς το ξέρετε, αυτοί ο ξέρουν αλλά ποντάρουν στους επίσης "φιλήσυχους ανθρωπάκους" της μεταπολίτευσης που θέλουν απλά να φυλάξουν το σπιτάκι τους και το κομπόδεμά τους σφιχτά κάτω από το στρώμα.
Η προπαγάνδα ποτέ δεν απευθύνθηκε σε μυημένους και συνειδητοποιημένους πολίτες. Σε ανθρώπους που έχουν γνώσεις και θάρρος. Σε ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους. Η προπαγάνδα αυτού του φτηνιάρικου τύπου απευθύνεται σε ανθρωπάκια που νοιάζονται για τον εαυτούλη τους και τη μίζερη ζωή τους. Φοβισμένα ανθρωπάκια που τους έρχεται πάντα πιο εύκολο να τα έχουν καλά με το δήμιο και να βαράνε μαζί του το θύμα. Η προπαγάνδα απευθύνεται σε ανθρωπάκια χωρίς ιδανικά που κοιτάνε δεξιά κι αριστερά που βρίσκεται το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτού του είδους η προπαγάνδα δεν γίνεται για να οδηγήσει ένα έθνος στη δόξα, ένα λαό στην επανάσταση, η ένα σκλαβωμένο κράτος στην ελευθερία (γιατί αυτά είναι άλλα Ευαγγέλια) γίνεται για να κρατήσει τα ανθρωπάκια μέσα στις φωλίτσες τους καλά κρυμμένα. Να βάλουν πάλι τα κεφαλάκια μέσα και να λουφάξουν.
Κι έχω να πω ένα μόνο. Δεν έχει σημασία αν υποστηρίζω όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, αυτό θα το κρίνω με δικούς μου όρους και όχι με το τι μου λέει ο κάθε χαρτογιακάς. Αλλά ντροπή κι αίσχος στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις στη ΔΗΜΑΡ και στο ΚΚΕ που έχουν πέσει με λύσσα επάνω του ο καθένας για τελείως διαφορετικούς λόγους Μεγάλη ξεφτίλα. Έχει σιχαθεί η ψυχή μου όλο αυτό το αηδιαστικό μόρφωμα. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πόσο χαμηλά μπορούν να πέσουν. Και να τολμάνε κι αυτοί να μιλάνε για προπαγάνδα εναντίον τους. Που δεν ασχολείται κανείς μαζί τους. Που δεν ανησυχούν το σύστημα ούτε σε μια τρίχα του. Που κατάντησαν το ασφαλές ανάχωμα όλων των πιθανοτήτων πραγματικής αντίδρασης σ΄αυτό το σάπιο και αισχρό σύστημα. Να βλέπεις τη ΔΗΜΑΡ να παίρνει τα συγχαρητήρια όλων εκείνων που εγκλημάτισαν και εγκληματούν πάνω σ΄αυτή τη ταλαίπωρη χώρα και το ΚΚΕ να ικανοποιείται που το σύστημα του δίνει συγχαρητήρια για τη συμπεριφορά του και τη σοβαρότητά του. Εγώ αν ήμουν επαναστάτης κι ο εχθρός μου έλεγε μπράβο θα έκανα χαρακίρι Αλέκα.
Οποιος ανακατεύεται με τα σκατά τον τρώνε οι κότες. Το κακό είναι πως είμαστε σε σύγχυση για το ποιος τελικά είναι τα σκατά σ΄αυτόν εδώ το τόπο. Και μη βιαστεί κανένας ανεγκέφαλος να πει πάλι βγάζεις το αντικουμουνιστικό σου μένος γιατί δεν με ενδιαφέρει ούτε μ΄αγγίζει τι θα πει κάποιος για να υπερασπίσει εκείνους που θεωρώ ξεφτίλες. Και στη τελική ένας αντικομουνιστής πονηρός και μέσα στα πράγματα δεν θα μιλήσει ποτέ άσχημα γι αυτό το ΚΚΕ. Ίσα ίσα που μέσα του θα λέει "μην αλλάξετε τίποτα, μείνετε όπως είσαστε" Το γιατί? Είναι εμφανές νομίζω. Λυπάμαι μόνο για τους ειλικρινείς ιδεολόγους και ωραίους ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι εκεί μέσα. Όπως λυπάμαι και για όλα τα υπόλοιπα ανθρωπάκια που δε θα μπορέσουν ποτέ να απεγκλωβιστούν από τη πλύση εγκεφάλου που τους συμβαίνει από την ώρα που γεννιούνται μέχρι την ώρα που θα πεθάνουν.
Δεν ξέρω αν ο Αλέξης όσα λέει θα τα κάνει, δεν ξέρω αν είναι ειλικρινής ή όχι, όμως το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε τη κατάλληλη ώρα για να ξεσκεπαστεί ένα ολόκληρο σάπιο σύστημα με τα κατασκευάσματά του, διαφόρων αποχρώσεων και να αισθανθούμε, όσοι μπορούμε ακόμα να σκεφτόμαστε με το δικό μας μυαλό κι όχι σαν να μας έχουν υπνωτίσει οι κακιές οι μάγισσες, πόσο μακριά πάει η τρύπα του λαγού.
Ο παππούς μου ήταν αντάρτης του ΕΛΑΣ. Ο πατέρας μου το ίδιο. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβω γιατί ο πατέρας μου παραδίνοντας το όπλο μετά τη Βάρκιζα δεν θέλησε ποτέ να ξανασχοληθεί ούτε γι αστείο με όσα πίστευε πριν. Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω γιατί αισθάνεται περήφανος που δεν έλαβε μέρος στο λεγόμενο δεύτερο αντάρτικο και αποσύρθηκε σε μια μοναξιά που μέχρι σήμερα κουβαλάει την ΄ίδια θλίψη. Με αφησε ελεύερη όμως να επιλέξω ότι ήθελα. Στη δικτατορία στο δημοτικό ήμουν και ήμουν ενα παιδί υπόδειγμα της χούντας. Παρελάσεις, ανθηστήρια, οδηγός, μόνο στολή δεν είχα βάλει. Στη μεταπολίτευση με παρέσυρε το νέο ρεύμα. Από την παρακολούθηση ταινιών του είδους "οι γενναίοι του βορρά" βρέθηκα να τριγυρνάω στα φεστιβάλ της ΚΝΕ και κρέμασα τον Τσε στο τοίχο. Η πρώτη μου ψήφος στην ενηλικίωσή μου πήγε στο ΚΚΕ (τότε για να πιάσουμε το 17% θυμάσαι?) και μέχρι πριν 10 χρόνια δεν τόλμαγε άνθρωπος να μου πει κουβέντα. Κι ύστερα , μα δεν υπάρχει ύστερα , κλείσαν ξανά τα σίδερα κι όλα τελειώνουν σήμερα. Πριν 10 περίπου χρόνια ηρθε η στιγμή να αντιμετωπίσω τη πραγματικότητα. Από τη στιγμή που το μυαλο μου αποφάσισε να περάσει έστω και απρόθυμα στην ενηλικίωση η πληροφόρηση άρχισε να λειτουργεί αλλιώς. Τα μηνύματα άρχισαν να μεταφράζονται με νεό τρόπο. Δεν έχω ακόμα καταλήξει ποια θα είναι η επόμενη επιλογή μου για την οποία θα πρέπει να παλέψω. Κράτησα παρέα μου την ειλικρίνεια, την εντιμότητα και το θάρρος. Και ταξιδεύουμε μαζί μέχρι να δούμε που θα είναι το νέο λιμάνι (αν υπάρξει ανάγκη για κάτι τέτοιο)
Είναι τυχαίο που κι εγώ έχω στο σπίτι μου 4 τοίχους βιβλιοθήκες διαβασμένες? Είναι τυχαίο που οι περισσότεροι από όσους έμειναν άστεγοι αριστεροί δεν ήταν ούτε τυχαίοι ούτε φτηνιάρικοι? Είναι τυχαίο που οι αμφισβητιες είναι πάντα άνθρωποι που δεν πίστεψαν ποτέ σε αλάθητα και σε θρησκευτικού τύπου υποταγές? Είναι τυχαίο που όσοι αμφισβήτησαν τις βεβαιότητες κάηκαν στη πυρά και το κάψιμό τους μαζί με τους εχθρούς χαζευαν και οι πρώην φίλοι? Είναι τυχαίο που τα πλεον ανατρεπτικά πνεύματα ήταν πάντα ο κυριος στόχος ακόμα κι αν αυτό που φώναζαν ήταν κάτι μικρό όπως το δικαίωμα να γράφεις σε ένα τοίχο....
Ο άνθρωπος έχει τη καταπληκτική ιδιότητα να μπορεί να ασχημαίνει και το πιο όμορφο πράγμα. Να βρίσκει τρόπους να γκρεμίζει τα πιο όμορφα όνειρα. Τις πιο μεγάλες ιδέες. Εχει την ικανότητα να μετατρέπει το πολύτιμο σε ευτελές και το ευτελές σε πολύτιμο. Ο 21ος αιώνας επιφυλάσσει μια μεγάλη συμφορά για όλα τα παιδιά που γεννιούνται. Τους τα έχουν αρπάξει όλα. Θέλω να πιστεύω πως έχει μείνει ακόμα στο κουτί η ελπίδα. Και μ΄αυτήν να φτιάξουν κάτι εντελώς νέο που δεν θα θυμίζει σε τίποτα τα σκιάχτρα του παρελθόντος και δεν θα είναι σε τίποτα συμβατό με τα σκιάχτρα του μέλλοντος. Φοβάμαι όμως πως είναι τόσο καλά αλυσοδεμένα τα ανθρώπινα μυαλά που δεν έχουν τη δυνατότητα καν να διακρίνουν τι είναι τι. Κι είναι αλυσοδεμέα όχι από τυράννους που έχουν πρόσωπο και όνομα για να μπορείς να τους αγγίξεις, να τους πολεμήσεις να οριοθετήσεις ποιος είναι ο εχθρός σου. Είναι αλυσοδεμένα από μια αόρατη ψευδαίσθηση. Ολος ο πλανήτης περπατάει εγκλωβισμένος στη πεποίθηση του αναπόφευκτου και υποχρεωτικού που μια κάστα ανθρώπων καθόρισε όχι με την επιβολή μιας αιματρής τυραννίας, ενός πολέμου ή μιας αυτοκρατορίας αλλά βάζοντας τον άνθρωπο να φτιάξει μόνος του τις αλυσίδες του με τέτοιο τρόπο που να μην συνειδητοποιεί πως υπάρχουν....
Πιστεύω πως οι επαναστάσεις του μέλλοντος θα είναι προσωπική υπόθεση. Θα είναι η ικανότητα και το θάρρος της κάθε μονάδας να φύγει από το σύνολο και να λειτουργήσει με προσωπικούς κανόνες ελευθερίας και αξιών. Στη παγκόσμια κυβέρνηση και τη πατρίδα του ενός που σύντομα έρχεται, δεν θα υπάρχουν ανεξάρτητα κράτη αλλά ανεξάρτητοι άνθρωποι. Κι ο καθένας θα καλείται να διαφυλάξει τη ταυτότητά του σαν το τελευταίο οχυρό στην επέλαση του παγκόσμιου ισοπεδωτισμού.
Όταν βλέπεις αυτό το κάδρο, όλα τα επί μέρους μικραίνουν και μπαίνουν στη σωστή τους θέση. Το πρόβλημα είναι πως εδώ στην Ελλάδα κληθήκαμε άλλη μια φορά να αποφασίσουμε για κάτι που δεν έχουμε δει ακόμα τη σωστή του διάσταση. Από ένστικτο νοιώθουμε αυτό που έρχεται. Ξεβολευτήκαμε ήδη. Νοιώθουμε πως είμαστε αντιμέτωποι με κάτι πρωτόγνωρο και άκρως επικίνδυνο. Πιστεύω ακράδαντα πως το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μείνουμε ενωμένοι γιατί έρχονται ώρες πολύ δύσκολες. Μπορούμε να απεγκλωβιστούμε επί τέλους από τη σαπίλα ή τελικά είμαστε σάπιοι τελειωμένοι εμείς οι ίδιοι? Μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να απομωνόσουμε εκτός από τους εχθρούς μας τους ψεύτικους φίλους? Είναι εύκολο να μην πιστεύεις σε τίποτα αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να απεγκλωβιστείς από κάτι που το θεωρείς αναμφισβήτητα σωστό.
Διπλά σε κάθε επιβολή ενός status υπάρχουν δυο δυνάμεις. Εκείνη που οργανώνει τη δράση για να επιβληθεί κι εκέινη που φυλαει τα νώτα για τις πιθανές αντιδράσεις. Η μια δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την άλλη. Είμαστε σίγουροι τελικα ποιος είναι τι?. Γιατί αν εσείς είσαστε, εγώ συγνώμη που το λέω αλλά ούτε στον ευαυτό μου δεν θα μπορούσα να δείξω τόση ευλαβική προσήλωση όπως τόσο εύκολα δείχνουν αλλοι σε όποιον τους ρίξει καλύτερα το δόλωμα γι αυτό που θέλουν να ακούνε....
Ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ φοβάμαι πως δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος της παγίδας, Συμβουλή μου? Περιορίστε τις εμφανίσεις στα παράθυρα στο απολύτως απαραίτητο. Συμαζευτείτε και λάβετε υπόψη σας πως ένας ολόκληρος μηχανισμός δουλεύει με μοναδικό σκοπό να σας εξευτελίσει πριν την ώρα της κάλπης. Ούτε ένας δεν σκέφτεται να απολογηθεί για το τι έκανε, να προτείνει το πρόγραμμά του, να έρθει σε πολιτική αντιπαράθεση, να παρουσιάσει επιχειρήματα. Κι ούτε καν τους ενδιαφέρει αν είστε αριστεροί. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που τους νοιάζει. Φοβούνται μην δώσετε την ευκαιρία στο κόσμο να αντιληφθεί πως μπορεί να πει όχι στο μνημόνιο εδώ και τώρα κι ανακαλύψει στη συνέχεια πως ούτε η δευτέρα παρουσία έγινε ούτε καταντήσαμε αφρικανικό κράτος. Φοβούνται κάποιο που εδώ και τώρα θέλει να φέρει τα πράγματα στο όριο, όχι γιατί θα καταστραφεί η πατρίδα αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Το ότι δεν θα καταστραφεί και τότε τι θα συμβεί με όλους όσους έλεγαν ψέμματα/ Ποιος θα είναι ο αποδέκτης της απίστευτης οργής που θα ξεσπάσει?
Στη δική σας περίπτωση καθοδηγούν το σκηνικό στο να επαναφέρουν αριστεοφοβίες. Να βγάλουν από το σεντούκι τις ψυχροπολεμικές. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Χότζα, θα χάσει ο κόσμος τα λεφτάκα του, θα σας πάρουν τα σπίτια, μόνο το κονσερβοκούτι δεν έχει βγει στη μέση. Δεν έχει σημασία αν δεν έχετε καμιά σχέση με αυτό που ο "φιλήσυχος λαουτζικος" της μεταεμφυλαικής Ελλάδας φοβόταν. Εσείς το ξέρετε, αυτοί ο ξέρουν αλλά ποντάρουν στους επίσης "φιλήσυχους ανθρωπάκους" της μεταπολίτευσης που θέλουν απλά να φυλάξουν το σπιτάκι τους και το κομπόδεμά τους σφιχτά κάτω από το στρώμα.
Η προπαγάνδα ποτέ δεν απευθύνθηκε σε μυημένους και συνειδητοποιημένους πολίτες. Σε ανθρώπους που έχουν γνώσεις και θάρρος. Σε ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους. Η προπαγάνδα αυτού του φτηνιάρικου τύπου απευθύνεται σε ανθρωπάκια που νοιάζονται για τον εαυτούλη τους και τη μίζερη ζωή τους. Φοβισμένα ανθρωπάκια που τους έρχεται πάντα πιο εύκολο να τα έχουν καλά με το δήμιο και να βαράνε μαζί του το θύμα. Η προπαγάνδα απευθύνεται σε ανθρωπάκια χωρίς ιδανικά που κοιτάνε δεξιά κι αριστερά που βρίσκεται το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτού του είδους η προπαγάνδα δεν γίνεται για να οδηγήσει ένα έθνος στη δόξα, ένα λαό στην επανάσταση, η ένα σκλαβωμένο κράτος στην ελευθερία (γιατί αυτά είναι άλλα Ευαγγέλια) γίνεται για να κρατήσει τα ανθρωπάκια μέσα στις φωλίτσες τους καλά κρυμμένα. Να βάλουν πάλι τα κεφαλάκια μέσα και να λουφάξουν.
Κι έχω να πω ένα μόνο. Δεν έχει σημασία αν υποστηρίζω όσα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, αυτό θα το κρίνω με δικούς μου όρους και όχι με το τι μου λέει ο κάθε χαρτογιακάς. Αλλά ντροπή κι αίσχος στις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις στη ΔΗΜΑΡ και στο ΚΚΕ που έχουν πέσει με λύσσα επάνω του ο καθένας για τελείως διαφορετικούς λόγους Μεγάλη ξεφτίλα. Έχει σιχαθεί η ψυχή μου όλο αυτό το αηδιαστικό μόρφωμα. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πόσο χαμηλά μπορούν να πέσουν. Και να τολμάνε κι αυτοί να μιλάνε για προπαγάνδα εναντίον τους. Που δεν ασχολείται κανείς μαζί τους. Που δεν ανησυχούν το σύστημα ούτε σε μια τρίχα του. Που κατάντησαν το ασφαλές ανάχωμα όλων των πιθανοτήτων πραγματικής αντίδρασης σ΄αυτό το σάπιο και αισχρό σύστημα. Να βλέπεις τη ΔΗΜΑΡ να παίρνει τα συγχαρητήρια όλων εκείνων που εγκλημάτισαν και εγκληματούν πάνω σ΄αυτή τη ταλαίπωρη χώρα και το ΚΚΕ να ικανοποιείται που το σύστημα του δίνει συγχαρητήρια για τη συμπεριφορά του και τη σοβαρότητά του. Εγώ αν ήμουν επαναστάτης κι ο εχθρός μου έλεγε μπράβο θα έκανα χαρακίρι Αλέκα.
Οποιος ανακατεύεται με τα σκατά τον τρώνε οι κότες. Το κακό είναι πως είμαστε σε σύγχυση για το ποιος τελικά είναι τα σκατά σ΄αυτόν εδώ το τόπο. Και μη βιαστεί κανένας ανεγκέφαλος να πει πάλι βγάζεις το αντικουμουνιστικό σου μένος γιατί δεν με ενδιαφέρει ούτε μ΄αγγίζει τι θα πει κάποιος για να υπερασπίσει εκείνους που θεωρώ ξεφτίλες. Και στη τελική ένας αντικομουνιστής πονηρός και μέσα στα πράγματα δεν θα μιλήσει ποτέ άσχημα γι αυτό το ΚΚΕ. Ίσα ίσα που μέσα του θα λέει "μην αλλάξετε τίποτα, μείνετε όπως είσαστε" Το γιατί? Είναι εμφανές νομίζω. Λυπάμαι μόνο για τους ειλικρινείς ιδεολόγους και ωραίους ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι εκεί μέσα. Όπως λυπάμαι και για όλα τα υπόλοιπα ανθρωπάκια που δε θα μπορέσουν ποτέ να απεγκλωβιστούν από τη πλύση εγκεφάλου που τους συμβαίνει από την ώρα που γεννιούνται μέχρι την ώρα που θα πεθάνουν.
Δεν ξέρω αν ο Αλέξης όσα λέει θα τα κάνει, δεν ξέρω αν είναι ειλικρινής ή όχι, όμως το παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε τη κατάλληλη ώρα για να ξεσκεπαστεί ένα ολόκληρο σάπιο σύστημα με τα κατασκευάσματά του, διαφόρων αποχρώσεων και να αισθανθούμε, όσοι μπορούμε ακόμα να σκεφτόμαστε με το δικό μας μυαλό κι όχι σαν να μας έχουν υπνωτίσει οι κακιές οι μάγισσες, πόσο μακριά πάει η τρύπα του λαγού.
Ο παππούς μου ήταν αντάρτης του ΕΛΑΣ. Ο πατέρας μου το ίδιο. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να καταλάβω γιατί ο πατέρας μου παραδίνοντας το όπλο μετά τη Βάρκιζα δεν θέλησε ποτέ να ξανασχοληθεί ούτε γι αστείο με όσα πίστευε πριν. Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω γιατί αισθάνεται περήφανος που δεν έλαβε μέρος στο λεγόμενο δεύτερο αντάρτικο και αποσύρθηκε σε μια μοναξιά που μέχρι σήμερα κουβαλάει την ΄ίδια θλίψη. Με αφησε ελεύερη όμως να επιλέξω ότι ήθελα. Στη δικτατορία στο δημοτικό ήμουν και ήμουν ενα παιδί υπόδειγμα της χούντας. Παρελάσεις, ανθηστήρια, οδηγός, μόνο στολή δεν είχα βάλει. Στη μεταπολίτευση με παρέσυρε το νέο ρεύμα. Από την παρακολούθηση ταινιών του είδους "οι γενναίοι του βορρά" βρέθηκα να τριγυρνάω στα φεστιβάλ της ΚΝΕ και κρέμασα τον Τσε στο τοίχο. Η πρώτη μου ψήφος στην ενηλικίωσή μου πήγε στο ΚΚΕ (τότε για να πιάσουμε το 17% θυμάσαι?) και μέχρι πριν 10 χρόνια δεν τόλμαγε άνθρωπος να μου πει κουβέντα. Κι ύστερα , μα δεν υπάρχει ύστερα , κλείσαν ξανά τα σίδερα κι όλα τελειώνουν σήμερα. Πριν 10 περίπου χρόνια ηρθε η στιγμή να αντιμετωπίσω τη πραγματικότητα. Από τη στιγμή που το μυαλο μου αποφάσισε να περάσει έστω και απρόθυμα στην ενηλικίωση η πληροφόρηση άρχισε να λειτουργεί αλλιώς. Τα μηνύματα άρχισαν να μεταφράζονται με νεό τρόπο. Δεν έχω ακόμα καταλήξει ποια θα είναι η επόμενη επιλογή μου για την οποία θα πρέπει να παλέψω. Κράτησα παρέα μου την ειλικρίνεια, την εντιμότητα και το θάρρος. Και ταξιδεύουμε μαζί μέχρι να δούμε που θα είναι το νέο λιμάνι (αν υπάρξει ανάγκη για κάτι τέτοιο)
Είναι τυχαίο που κι εγώ έχω στο σπίτι μου 4 τοίχους βιβλιοθήκες διαβασμένες? Είναι τυχαίο που οι περισσότεροι από όσους έμειναν άστεγοι αριστεροί δεν ήταν ούτε τυχαίοι ούτε φτηνιάρικοι? Είναι τυχαίο που οι αμφισβητιες είναι πάντα άνθρωποι που δεν πίστεψαν ποτέ σε αλάθητα και σε θρησκευτικού τύπου υποταγές? Είναι τυχαίο που όσοι αμφισβήτησαν τις βεβαιότητες κάηκαν στη πυρά και το κάψιμό τους μαζί με τους εχθρούς χαζευαν και οι πρώην φίλοι? Είναι τυχαίο που τα πλεον ανατρεπτικά πνεύματα ήταν πάντα ο κυριος στόχος ακόμα κι αν αυτό που φώναζαν ήταν κάτι μικρό όπως το δικαίωμα να γράφεις σε ένα τοίχο....
Ο άνθρωπος έχει τη καταπληκτική ιδιότητα να μπορεί να ασχημαίνει και το πιο όμορφο πράγμα. Να βρίσκει τρόπους να γκρεμίζει τα πιο όμορφα όνειρα. Τις πιο μεγάλες ιδέες. Εχει την ικανότητα να μετατρέπει το πολύτιμο σε ευτελές και το ευτελές σε πολύτιμο. Ο 21ος αιώνας επιφυλάσσει μια μεγάλη συμφορά για όλα τα παιδιά που γεννιούνται. Τους τα έχουν αρπάξει όλα. Θέλω να πιστεύω πως έχει μείνει ακόμα στο κουτί η ελπίδα. Και μ΄αυτήν να φτιάξουν κάτι εντελώς νέο που δεν θα θυμίζει σε τίποτα τα σκιάχτρα του παρελθόντος και δεν θα είναι σε τίποτα συμβατό με τα σκιάχτρα του μέλλοντος. Φοβάμαι όμως πως είναι τόσο καλά αλυσοδεμένα τα ανθρώπινα μυαλά που δεν έχουν τη δυνατότητα καν να διακρίνουν τι είναι τι. Κι είναι αλυσοδεμέα όχι από τυράννους που έχουν πρόσωπο και όνομα για να μπορείς να τους αγγίξεις, να τους πολεμήσεις να οριοθετήσεις ποιος είναι ο εχθρός σου. Είναι αλυσοδεμένα από μια αόρατη ψευδαίσθηση. Ολος ο πλανήτης περπατάει εγκλωβισμένος στη πεποίθηση του αναπόφευκτου και υποχρεωτικού που μια κάστα ανθρώπων καθόρισε όχι με την επιβολή μιας αιματρής τυραννίας, ενός πολέμου ή μιας αυτοκρατορίας αλλά βάζοντας τον άνθρωπο να φτιάξει μόνος του τις αλυσίδες του με τέτοιο τρόπο που να μην συνειδητοποιεί πως υπάρχουν....
Πιστεύω πως οι επαναστάσεις του μέλλοντος θα είναι προσωπική υπόθεση. Θα είναι η ικανότητα και το θάρρος της κάθε μονάδας να φύγει από το σύνολο και να λειτουργήσει με προσωπικούς κανόνες ελευθερίας και αξιών. Στη παγκόσμια κυβέρνηση και τη πατρίδα του ενός που σύντομα έρχεται, δεν θα υπάρχουν ανεξάρτητα κράτη αλλά ανεξάρτητοι άνθρωποι. Κι ο καθένας θα καλείται να διαφυλάξει τη ταυτότητά του σαν το τελευταίο οχυρό στην επέλαση του παγκόσμιου ισοπεδωτισμού.
Όταν βλέπεις αυτό το κάδρο, όλα τα επί μέρους μικραίνουν και μπαίνουν στη σωστή τους θέση. Το πρόβλημα είναι πως εδώ στην Ελλάδα κληθήκαμε άλλη μια φορά να αποφασίσουμε για κάτι που δεν έχουμε δει ακόμα τη σωστή του διάσταση. Από ένστικτο νοιώθουμε αυτό που έρχεται. Ξεβολευτήκαμε ήδη. Νοιώθουμε πως είμαστε αντιμέτωποι με κάτι πρωτόγνωρο και άκρως επικίνδυνο. Πιστεύω ακράδαντα πως το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μείνουμε ενωμένοι γιατί έρχονται ώρες πολύ δύσκολες. Μπορούμε να απεγκλωβιστούμε επί τέλους από τη σαπίλα ή τελικά είμαστε σάπιοι τελειωμένοι εμείς οι ίδιοι? Μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να απομωνόσουμε εκτός από τους εχθρούς μας τους ψεύτικους φίλους? Είναι εύκολο να μην πιστεύεις σε τίποτα αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να απεγκλωβιστείς από κάτι που το θεωρείς αναμφισβήτητα σωστό.
Διπλά σε κάθε επιβολή ενός status υπάρχουν δυο δυνάμεις. Εκείνη που οργανώνει τη δράση για να επιβληθεί κι εκέινη που φυλαει τα νώτα για τις πιθανές αντιδράσεις. Η μια δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την άλλη. Είμαστε σίγουροι τελικα ποιος είναι τι?. Γιατί αν εσείς είσαστε, εγώ συγνώμη που το λέω αλλά ούτε στον ευαυτό μου δεν θα μπορούσα να δείξω τόση ευλαβική προσήλωση όπως τόσο εύκολα δείχνουν αλλοι σε όποιον τους ρίξει καλύτερα το δόλωμα γι αυτό που θέλουν να ακούνε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου